Tu wasza dawna Kushina Uzumaki! Z wielką przyjemnością chce was zaprosić na mojego drugiego bloga Miłość jest cenniejsza niż wszystkie pieniądze świata. Mamy piątek, za oknem zima, więc dziś przybywam do Was, drodzy czytelnicy, z nowym, właściwie moim pierwszym wywiadem. 656 Moja wersja historii Konohy. Miłość potrafi znaleźć nas nawet na końcu świata.

Poniedziałek, 2 listopada 2015. W tymczasowym mieszkaniu Sakury i Itachiego, w kuchni był mały szum. Pani Uchiha gotowała obiad a Itachi siedział przy stole i popijał kawę. Atmosfera była przyjemna, spokojna i zawierała coś co ciężko było nazwać. Była między nimi chemia, która ciągnęła ich do siebie niczym magnes. Myślisz, że dadzą nam dzisiaj spokój? Wątpię. Jak wczoraj nie chcieli dać. Obstawiam, że Konan będzie chciała się spotkać.

W tym momencie naszych uszu dobiegł dźwięk pukania do drzwi. Oboje, jak na zawołanie, odskoczyliśmy od siebie. Sasuke oparł się o ścianę i przetarł twarz dłonią, a ja odwróciłam się przodem do przeciwległej ściany i oparłam o nią czoło. Nadal nie przyswoiłam do świadomości wydarzeń, które miały miejsce w pomieszczeniu za ścianą. Dlaczego w ogóle na to pozwoliłam? Dlaczego byłam tak bezsilna i obezwładniona? Koło dwunaste.

Tak czy inaczej, zniknęłam na dłuuuugi okres czasu. Nie chcę się teraz tłumaczyć, było trochę ciężko - po prostu. Przy tym wszystkim co się działo zniknęła chęć, motywacja, no i wena. ALE! Jako że mam taką supi psiapsi, jak Adriemmer R. Także no, DO NASTĘPNEGO! Linki do tego posta.

Stali na środku ścieżki, milcząc. Dziewczyna zastanawiała się, dlaczego ufała Sasuke, pomimo, że nie pamiętała go, on natomiast kontemplował o tym, czego się dowiedział. Może usiądźmy gdzieś i porozmawiajmy? Zaproponował, przerywając nieznośną ciszę. Chodźmy do Ichiraku - zasugerował. - Zawsze tam spotykaliśmy się we czwórkę. Ja, ty, Kakashi i Naruto - odparł beznamiętnie.